بررسی رابطه بین نوع ساختار سازمانی و پتانسیل انگیزشی تحصیلی با واسطه گری جوّ کلاسی.

هدف کلی از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین نوع ساختار سازمانی و پتانسیل انگیزشی تحصیلی دانشجویان با واسطه گری جوّ کلاسی بود. جامعه ی تحقیق شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه شیراز در مقطع کارشناسی بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 201 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، 188 نفر پرسشنامه های پژوهش را تکمیل و عودت نمودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه نوع ساختار سازمانی (ترک زاده و محترم، 1390)، پرسشنامه جوّ کلاسی (ترک زاده و زینعلی، 1391) و پرسشنامه پتانسیل انگیزشی تحصیلی (واگنر و هلنبک، 1995) بود که پس از محاسبه ی روایی و پایایی، توزیع و جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل سوالات اصلی که بر اساس مدل واسطه گری بارون و کنی (1986) انجام شد نشان داد که ساختار سازمانی تواناساز پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار (01/0>p و 41/0=?) پتانسیل انگیزشی تحصیلی می باشد اما ساختار سازمانی بازدارنده پیش بینی کننده ی معنادار پتانسیل انگیزشی تحصیلی دانشجویان نمی باشد. همچنین ساختار سازمانی تواناساز پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار (01/0>p و 46/0=?) و ساختار سازمانی بازدارنده پیش بینی کننده ی منفی و معنادار (05/0>p و 21/0- =?) جوّ کلاسی هستند. علاوه بر این، ساختار سازمانی تواناساز به طور مستقیم پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار (05/0>p و 11/0=?) پتانسیل انگیزشی تحصیلی می باشد. جوّ کلاسی نیز پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار (05/0>p و 58/0=?) پتانسیل انگیزشی تحصیلی می باشد. در نهایت، ساختار سازمانی تواناساز با واسطه ی جوّ کلاسی پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار پتانسیل انگیزشی تحصیلی و ساختار سازمانی بازدارنده با واسطه ی جوّ کلاسی پیش بینی کننده ی منفی و معنادار پتانسیل انگیزشی تحصیلی می باشند. بررسی بیشتر بر روی داده ها نشان داد که از نظر دانشجویان، ساختار سازمانی غالب در دانشگاه شیراز از نوع بازدارنده می باشد. میزان مطلوبیت جوّ کلاسی و ابعاد یادگیری ـ ارزیابی و نگرش و فرهنگ در سطح زیر متوسط و پایین و ابعاد تعاملات کلاسی و قوانین و مقررات کلاسی در سطح متوسط قرار دارند. همچنین در میان ابعاد جوّ کلاسی، بالاترین میانگین متعلق به بُعد تعاملات کلاسی و کمترین میانگین مربوط به بُعد نگرش و فرهنگ می باشد. بین ابعاد جوّ کلاسی در گروههای مختلف تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد. پتانسیل انگیزشی گروههای تحصیلی در سطح خیلی کم قرار دارد. در نهایت، مقایسه ابعاد پتانسیل انگیزشی تحصیلی نشان داد که بالاترین میانگین متعلق به بُعد اهمیت و کمترین میانگین مربوط به بُعد بازخورد است و بین ابعاد پتانسیل انگیزشی در گروههای مختلف تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.